Terapia blizn
Blizny powstają podczas naturalnego procesu gojenia się rany, który prowadzi do połączenia się uszkodzonych tkanek. Kluczowym elementem budulcowym w tym procesie jest kolagen, który zapewnia wytrzymałość gojącej się tkance, ale powstałe w tym procesie włókna są nieregularnie/chaotycznie rozmieszczone. W miejscu wcześniejszej gładkiej, zdrowej skóry powstaje nowa niezorganizowana regularnie struktura, która z czasem może wbudowywać się pomiędzy inne otaczające ją tkanki takie jak mięśnie, powięzi oraz ścięgna. Ten proces może znacznie ograniczyć funkcjonowanie tych tkanek i nieść za sobą niepożądane konsekwencje, do których zaliczamy m.in..:
-
zaburzenia czucia powiązanej okolicy ciała,
-
ograniczenie ruchomości powięzi, mięśni czy stawów,
-
zaburzenia postawy ciała,
-
uciążliwe przykurcze mięśniowe,
-
zaburzenie propriocepcji,
-
przeciążenia połączonych tkanek,
-
bolesne zrosty wewnętrzne…
Nie każda blizna jest taka sama - wyróżniamy:
-
Blizny niedojrzałe
-
Blizny fizjologiczne
-
Blizny stwardniałe
-
Blizny zanikowe, wklęsłe
-
Blizny przerostowe (hipertroficzne)
-
Keloidy
-
Blizny aktywne
Każdy rodzaj blizny wymaga specyficznego postępowania, opartego na dokładnym zrozumieniu procesów fizjologicznego gojenia i wiedzy na temat co może zakłócać ten naturalny proces.
Terapia blizny jest nie tylko polecana, ale często wręcz nieodzowna m.in. po:
-
złamaniach otwartych,
-
interwencji chirurgicznej (również metodą laparoskopową),
-
cesarskim cięciu,
-
zabiegach ginekologicznych,
-
poważnych urazach,
-
mastektomii,
-
operacjach kardiologicznych,
-
rozległych oparzeniach.
Ważne jest jak najszybsze rozpoczęcie terapii blizny – nawet do siedmiu dni od uszkodzenia skóry lub interwencji chirurgicznej. W tym okresie fizjoterapia obejmuje zabiegi wokół blizny, które mają na celu usprawnienie ukrwienia i drenażu tkanki oraz zmniejszenie opuchlizny. Terapię bezpośrednio z blizną można rozpocząć dopiero po zagojeniu się rany, co może stwierdzić lekarz prowadzący, zwykle po 3-4 tygodniach od powstania blizny. Zabiegi wchodzące w skład procesu terapii blizny muszą być zawsze dobierane indywidualnie i zależą przede wszystkim m.in. od etapu gojenia, stanu i wielkości blizny, a także wrażliwości tkanki na dotyk. Podjęte przez terapeutę działania mają na celu zwiększenie ruchomości skóry, zmniejszenie tkliwości/bolesności, poprawy elastyczności i ukrwienia tkanki, redukcję zrostów oraz przyspieszenie powrotu właściwego czucia w zajętym obszarze.